Amerikan Barış Dilek Şirketi'nin Bitcoin Dileği

Florida'da bulunan Amerikan Barış Dilek Şirketi, her gün çok sayıda "dilek sahibi" ağırlıyor. Kripto para sektörü profesyonelleri de diğerleri gibi kendi dileklerini gerçekleştirmek umuduyla sıraya giriyor. Bu huysuz "perili" - "turuncu adam" olarak bilinen sahibi, her hafta kırsal ve gece kulübü tarzını birleştiren özel kulübünde "duruşma" yapıyor, etrafında 80'lerin klasik pop müziği eşliğinde bir grup yağcıyla birlikte.

Peri kendi başına iyi ya da kötü değildir, aslında değerlendirmemiz gereken, dilek sahibinin dileğinin ne kadar mantıklı olduğudur. Dünyanın dört bir yanındaki kültürlerde "yanlış dilekler" hakkında ahlaki hikayeler bulunmaktadır; başarı, zenginlik veya mutluluk elde etmek için kısayol arayan dilekler genellikle beklenmedik sonuçlar doğurur.

Bu hikayelerin temel anlamı şudur: Hayatta "kestirme butonu" yoktur, tüm güzellikler çaba ve fedakarlıktan gelir.

Küresel kripto para endüstrisinde, tartışmaya değer iki dikkat çekici "istek" var - biri Bitcoin Stratejik Rezervi (Bitcoin Strategic Reserve, BSR) oluşturmak, diğeri ise Amerikan tarzı barış odaklı kripto para düzenlemesini teşvik etmektir. Genel olarak, birçok kripto sektörü çalışanı hükümetin para basarak Bitcoin satın almasını, ulusal rezervin bir parçası olarak, aynı zamanda sahip oldukları kripto ile ilgili işletmeler için elverişli düzenleyici engeller oluşturmasını istiyor. Benim görüşüme göre, bu istekler yanlış bir yön. Daha zorlu ama daha anlamlı bir yolu seçmeliyiz, "perilere" bir talep sunmalıyız ki, bir sonraki hükümet ( hangi siyasi partiye ait olursa olsun ) göreve geldikten sonra bunu kolayca geri alamaz.

Bu makalenin ilk bölümünde, BSR ve derlenmiş kripto düzenleme tasarısının, hem yerel hem de küresel ölçekte sektör gelişimi açısından neden olumsuz etkiler yaratacağını savunacağım. Ardından, bu "turuncu cin"e her gün dileklerini iletmek için sırada bekleyenlere, hangi daha değerli dilekleri dilemeleri gerektiği konusunda bazı önerilerde bulunacağım.

Bitcoin Stratejik Rezervi (Bitcoin Stratejik Rezervi, BSR )

Satın alınabilecek her şey, aynı zamanda satılabilir. Hükümet bir tür varlık biriktirdiğinde, temel sorun, bu alım satım eyleminin genellikle siyasi amaçlarla yapıldığı ve ekonomik çıkarlarla ilgili olmadığıdır. Mevcut küresel ekonomik sistem çerçevesinde, Bitcoin hükümetlere ne tür doğrudan bir etki sağlayabilir? Cevap olumsuz. Bitcoin sadece başka bir finansal varlıktır. Bazı okuyucular Bitcoin'in "tarihteki en sağlam para" olduğunu, "tek gerçek Tanrı" Satoshi Nakamoto tarafından yaratıldığını düşünebilir, ancak size kesin bir şekilde söyleyebilirim ki, o "ruh" (, siyasi figür )'in eylemleri Tanrı'ya duyulan bir saygıdan değil, onu güç tahtına oturtan seçmen kitlesinin isteklerine uyum sağlama amacıyla kaynaklanmaktadır.

Trump'ın gerçekten bir Bitcoin stratejik rezervi (BSR) kurmayı başardığını varsayalım. Hükümet, bir senatörün önerisi doğrultusunda bir milyon Bitcoin satın aldı. Sonuç ne olur? Bitcoin fiyatı hızla yükselir, pazar coşkuya kapılır, ancak hükümet alımı tamamladıkça Bitcoin'in "sadece yükselip düşmemesi" eğilimi de aniden sona erer.

Zaman iki ila dört yıl ileri sarılsın. 2026'da, seçmenler, Trump'ın enflasyonu etkili bir şekilde kontrol edememesi, sonsuz savaşları sona erdirememesi, gıda güvenliğini iyileştirememesi veya hükümet yolsuzluğuna çözüm bulamaması gibi sorunlar nedeniyle hayal kırıklığına uğrayabilir, muhalefet partisi bu fırsattan yararlanarak yeniden iktidara gelebilir. Eğer Temsilciler Meclisi'nde başkanın veto hakkını geçersiz kılacak yeterli mutlak çoğunluğu kazanırlarsa ne olur? 2028'de muhalefet partisinden bir başkanın seçildiğini varsayalım, "Phoenix'in yeniden doğuşu" gibi bir duruşla yükselebilir. Bu arada, bazı tartışmalı politikalar tekrar gündeme gelebilir. Bu konuda, bazı seçmenler belki de coşkuyla karşılayabilir.

Yeni göreve gelecek olan muhalefet partisi kontrolündeki hükümet için, destekçilerinin ihtiyaçlarını karşılamak üzere hazır kaynaklar bulmak öncelikli bir görevdir. Bu sadece muhalefet partisi için değil, aslında herhangi bir siyasi parti için bu mantıktan kaçınmak zordur. Bu noktada, hükümetin elinde bulunan Bitcoin rezervi - bir milyon adet orada sessizce yatmakta, sadece bir imza ile "ATM" olarak kullanılabilir. Pazar, bu Bitcoin'lerin ne zaman ve hangi şekilde satılacağı konusunda doğal olarak endişelenecektir. Hükümet, piyasaya olan etkiyi en aza indirmek ve dolar kazancını maksimize etmek mi isteyecek, yoksa siyasi amaçlar nedeniyle "turuncu kişiyi" destekleyen kripto para sahiplerini kasıtlı olarak bastıracak mı? Bunu bilemeyiz. Ancak bu belirsizlik, piyasanın Bitcoin ve tüm kripto para sektörüne olan güvenini ciddi şekilde sarsacaktır.

Eğer hükümet, diğer kripto para birimlerini de içeren "çöp paralar" (shitcoins) stoklamaya karar verirse, bu kripto paralar kaçınılmaz olarak güçlü bir siyasi araca dönüştürülecektir. Ancak, saf bir siyasi strateji olarak, hükümet gerçekten kripto topluluğuna ciddi şekilde katılacak mı? Bitcoin çekirdek geliştiricilerinin çalışmalarına destek olmak için bağış yapacaklar mı? Bitcoin düğümleri çalıştıracaklar mı? Belki mümkün...... ama şu anda BSR hakkında yapılan tartışmalara bakılırsa, bu daha çok "aldın ve bıraktın" bir planı gibi görünüyor. İktidar partisi, Bitcoin fiyatının fırladığını görebilir ve ardından "görev tamamlandı" diyerek, her 10.000 dolarlık bir lüks akşam yemeğinde destekçilerden daha fazla kampanya fonu toplamak için bu fırsatı değerlendirebilir. Oyuncuları suçlamayın, bu oyun kurallarını suçlayın. Ancak, "perilere" böyle bir dilek sunmak, kripto endüstrisine iki yıl içinde gereksiz acılar getirebilir.

Parça Parça Kripto Yasası

Bir kripto para sahibi ( Hodler )'ın beklediği düzenleyici politikayı anlamanın en basit yolu, portföylerine bakmaktır. "Peri" etrafındaki gürültüden uzak bir perspektiften baktığımda, merkezi kripto finans aracılık kurumlarında büyük yatırımları olanların genellikle düzenleyici beklentilerini gerçekleştirme olasılığının en yüksek olduğu grup olduğunu görüyorum, çünkü sesleri en yüksek olanlar onlar. Ne yazık ki, gerçekten merkeziyetsiz teknolojiler ve uygulamalar inşa etmeye kendini adayan geliştiricilerin, bu döngüde siyasi oyunlara katılmak için yeterli finansal gücü yok. Şu anda en zengin kripto çalışanları genellikle borsa, aracılık hizmetleri veya bir tür kredi platformunu kontrol ediyorlar.

Bu nedenle, eğer kripto düzenlemeye yönelik istekler gerçekten karşılanırsa, bu karmaşık ve yüksek derecede düzenleyici bir yasalar biçiminde ortaya çıkabilir ve yalnızca finansal olarak güçlü büyük merkezi şirketler uyum maliyetlerini karşılayabilir. Bunun nedeni, bu yasaları anlayabilen tek kişilerin, çeşitli düzenleyici kurumlar arasında dolaşan profesyonel şirket avukatları olmalarıdır. Bu avukatların ücretleri de ucuz değil - saat başı 2.000 dolara kadar çıkabiliyor. Belki bazı yerlerde bu "bütçe dostu" sayılabilir, ama bana kalırsa bu oldukça pahalı bir harcama.

Bu gerçekten daha geniş kripto topluluğunun istediği bir sonuç mu? Yoksa her şey sadece bazı büyük borsa CEO'larının daha zengin olmasını sağlamak için mi? Onları eleştirmiyorum; sadece görevlerini yerine getiriyorlar - monopol yapılar kurarak hissedar değerini maksimize ediyorlar ve böylece işlerini öne çıkarıyorlar. Belki de büyük borsaların ve varlık yönetim şirketlerinin hissedarları böyle bir derleme kripto yasası görmek istiyorlar. Ama bana kalırsa, bu düzenleme mevcut endüstri manzarasını değiştirmiyor. Kripto endüstrisi üzerinde doğrudan olumsuz bir etkisi yok, ama kesinlikle olumlu bir etkisi olduğu da söylenemez.

Kripto para dostu bir hükümete sahip bir ülkeye taşınmayı seçen girişimciler için, lütfen iki kez düşünün. Eğer böyle bir durumu onaylarsanız, girişiminiz muhtemelen başarısızlıkla sonuçlanacaktır. Kendi tekellerini korumak için karmaşık ve zahmetli düzenleyici engellere güvenenler, gerçek yenilikle hiç ilgilenmezler. Kendi ayrıcalıklı konumlarını kullanarak potansiyel rakipleri dışlayacaklardır. Bir girişimci olarak, belki de varış noktanıza business class ile ulaştınız, ancak sonunda geri dönerken muhtemelen yalnızca ekonomi sınıfında döneceksiniz.

Bir dilek tut.

Eğer bana bir dilek tutma şansı verilseydi, neyi dilerim? Bunu sana söyleyeceğim. Ama benim tarzıma göre, cevabı açıklamadan önce finans tarihine bir göz atmamız ve bazı önemli olayları benim perspektifimle yorumlamamız gerekiyor.

Sorunun özü, neden "cin" isteklerimi yerine getirebiliyor, ya da en azından buna yakın bir varyasyon? "Cin" ve ülke işleyişini gerçekten kontrol eden yardımcılar, sadece benim isteklerim onların hedeflerini gerçekleştirmelerine yardımcı olduğunda cevap verebilir.

Bir siyasi figürün iki ana yardımcısı - Maliye Bakanı ve Dışişleri Bakanı'nın ana hedefi, doların konumunu güçlendirmek ve ulusal hegemonyayı sürdürmek için küresel ekonomik düzeni reforme etmektir. Önceki yazımda belirttiğim gibi, dolar sistemi aslında iki bölümden oluşmaktadır: biri para, diğeri ise rezerv varlık. 1944'te Bretton Woods Anlaşması'nın imzalanmasından bu yana, dolar küresel rezerv para olmuştur, ancak rezerv varlıkların biçimi zamanla değişmiştir.

Dolar Sistemi'nin Rezerv Varlıkları Evrimi

1944 - 1971: Altın

Bu dönemde, doların değeri ons başına 35 dolar olarak sabitlendi. "Amerikan Barışı" (Pax Americana) ile ittifak yapan egemen devletler, bu fiyatla dolarla altın değiştirebilirler.

1971 - 1994: petrol

Vietnam Savaşı'nın büyük maliyetlerini ve önceden başkan olan Richard Nixon'un uyguladığı dev sosyal yardım programını ödemek için, ABD Başkanı Richard Nixon(, altın standardını sona erdirmeye karar verdi. Bununla birlikte, rezerv varlıklar petrol dolara dönüştü. Suudi Arabistan, dolarla fiyatlandırmayı açıkça kabul eden ilk ülke oldu ve petrol gelirinin dolar fazlasını ABD Hazine tahvillerine yatırdı. Bu düzenleme, ABD Hazine'sinin tahvil ihraç etmesine olanak tanıdı ve bu tahviller aslında dünyanın en büyük marjinal petrol üreticisinin petrol akışı ile destekleniyordu.

1994 - 2025: Küresel İhracatçı Ülkelerin Döviz Rezervleri

1980'lerin başlarına gelindiğinde, Amerika, petrol üretimini artırarak ve ekonominin enerji verimliliğini yükselterek, kendi ekonomik dayanıklılığını büyük ölçüde artırdı. Aynı zamanda, Çin ve Asya'nın "dört küçük ejderhası"nın yükselişi, ürünlerin son derece düşük maliyetle üretilmesini sağladı ve bu ürünler Amerika ve Batı Avrupa tüketicilerine sunuldu. 1994'te, Çin büyük ölçekli bir RMB devalüasyonu stratejisi benimsedi ve resmi olarak döviz rezervi elde etmek için ihracat yapma küresel merkantilizm yarışmasına katıldı. Bu ihracatçı ülkelere büyük Batı tüketim pazarına giriş izni verildi, ancak şart olarak ürünlerin dolar üzerinden fiyatlandırılması ve fazla dolarların Amerika'nın hazine tahvillerine yatırılması gerekiyordu.

2025 - Gelecek: Bitcoin/Altın

Ancak, Çin "Amerikan barışı" ) Pax Americana ( sisteminde bir yan rol oynamayı sürdürmeye razı değil. Çin için 20. yüzyıl "aşağılanma yüzyılı" oldu; zayıf Qing imparatoru, büyük güçlerle eşitsiz antlaşmalar imzaladı ve ardından gelen iki dünya savaşı ve bir iç savaş ülkeyi derin bir uçuruma sürükledi. Avrupa Rönesansı öncesindeki uzun tarihte, Çin dünyanın en büyük ekonomisi olmuştur. Bu nedenle, Çin Komünist Partisi ) CCP ( "Çin ulusunun büyük yeniden doğuşunu gerçekleştirmek" hedefini temel amaç olarak görmektedir. Aslında, "Amerika'yı yeniden büyük yapmak" ) MAGA ( ideali yalnızca Amerika'ya ait değildir - Çin, 1949'dan bu yana kendi ulusal yeniden doğuşunu sürdürmektedir.

Bu hedefi gerçekleştirmek için, Çin düşük maliyetli, düşük kaliteli bir üretim ülkesinden düşük maliyetli, yüksek kaliteli bir üretim ülkesi haline başarıyla dönüşmüştür. Ancak, Çin liderliği, fazla harcamanın daha fazla Amerikan hazine tahvili satın almakla sonuçlanmasının, onların Amerika'nın "ikincil süper güç" konumunu daha da pekiştireceğini fark ettiğinde, tahvil biriktirmeyi durdurmaya karar verdiler. Geçmişteki bir mutabakat gereği, her bir dolar ihracat fazlasının eşdeğer Amerikan hazine tahvili satın almak için kullanılması gerekiyordu. Ancak, son 12 ayın kamu verilerine göre, Çin ihracat fazlası ile 1 trilyon dolar kazanmış olmasına rağmen, Amerikan hazine tahvili rezervi 14 milyar dolar azalmıştır.

Bu eğilim, diğer ihracatçı ülkelerin de dikkatini çekmiştir. Hızla gelişen küresel Güney ülkelerinin çoğunun Çin ile ticaret hacmi, ABD ile olan ticaret hacmini aşmıştır, ancak bu ticaretlerin çoğu hala dolar üzerinden yapılmaktadır. "Dolarizasyonu bırakmak" tamamen dolardan vazgeçmek anlamına gelmez, aksine artan yatırımları "Amerikan barışı" tarafından domine edilmeyen varlıklara, örneğin Bitcoin ve altın gibi, yönlendirmek anlamına gelir. Bu, küresel ekonomik düzenin potansiyel bir dönüşümünü işaret etmektedir.

Bazı politikacıların asistanları zor bir sorunla karşı karşıya: Hem doları küresel ticaretin ana hesap birimi olarak koruyacak yeni bir sistem tasarlamaları, hem de ABD hazine tahvili piyasasının normal işleyişini sürdürebilmesi için uygun bir rezerv varlık bulmaları gerekiyor. Eğer gerçekten